De Noren hebben laten zien en laten horen, dat zij na de moordpartij van 22 juli 2011 nog steeds één volk zijn.
Zo'n 40.000 Noren zongen op 26 april 2012 op een plein in Oslo het kinderliedje "Barn av Regnbuen", uit protest tegen de seriemoordenaar Breivik. Een Facebook-bericht was genoeg om in een paar dagen die veertigduizend mensen op de been te brengen.
Tijdens zijn rechtszaak uitte Breivik kritiek op het liedje, 'Kinderen van de Regenboog'. Hij vindt dat het liedje een veel te positief beeld geeft van de multiculturele samenleving. Daardoor zouden kinderen worden geïndoctrineerd. Hij zegt het lied, dat over tolerantie gaat, te haten.
Lillebjørn Nilsen schreef de Noorse variant van Pete Seegers lied "My rainbow race". Nilsens tekst uit de jaren '70 gaat over tolerantie. Nilsen was zelf ook van de partij in Oslo en begeleidde de zingende mensenmassa op zijn gitaar.
Ook in zeker 14 andere Noorse steden zongen mensen Nilsens lied, onder meer in Hamar, Kristiansand, Bergen, Stavanger, Trondheim en Tromø. Ook in Reykjavik op IJsland was een bijeenkomst.
Aan het eind van het TV journaal in Nederland kwam dit kippenvel-bezorgende filmpje.
Citaat uit HP De Tijd: De Noren lieten zien hoe makkelijk het is om vandaag de dag te protesteren tegen bruut geweld. Benodigdheden: Facebook, een paraplu en een kinderliedje.
Barn av regnbuen
My Rainbow Race
Kinderen van de regenboog
Songtekst: Lillebjørn Nilsen
En himmel full av stjerner.
Blått hav så langt du ser.
En jord der blomster gror.
Kan du ønske mer ?
Sammen skal vi leve
hver søster og hver bror.
Små barn av regnbuen
og en frodig jord.
Noen tror det ikke nytter.
Andre kaster tiden bort med prat.
Noen tror at vi kan leve av
plast og syntetisk mat.
Og noen stjeler fra de unge
som blir sendt ut for og slåss
Noe stjeler fra de mange
som kommer etter oss
Refreng:
si det til alle barna!
Og si det til hver far og mor:
Ennå har vi en sjanse
til å dele et håp på jord.
Songtekst: Peter Seegers
One blue sky above us
One ocean lapping all our shore
One earth so green and round
Who could ask for more
And because I love you
I'll give it one more try
To show my rainbow race
It's too soon to die.
Some folks want to be like an ostrich,
Bury their heads in the sand.
Some hope that plastic dreams
Can unclench all those greedy hands.
Some hope to take the easy way:
Poisons, bombs. They think we need 'em.
Don't you know you can't kill all the unbelievers?
There's no shortcut to freedom.
Chorus:
Go tell, go tell all the little children.
Tell all the mothers and fathers too.
Now's our last chance to learn to share
What's been given to me and you.
Mitt lille land
Het indrukwekkende optreden van Maria Solheim met het lied "Mitt lille land" (Mijn lief land) op het Rosetoget in Oslo op 25 juli 2011 (3 dagen na de moordpartij), zullen de Noren, en een ieder die dit heeft gezien, nooit vergeten.
"Mitt lille land" is een song van Ole Paus, die hij in 1994 geschreven heeft, als lyrische beschrijving over Noorwegen.
De Nationale dodenherdenking t.g.v. de gebeurtenissen van 22 juli 2011 werd geopend met "Mitt lille land", gezongen door Susanne Sundfør, gevolgd door de speech van koning Harald V.
Op Norges Nasjonaldag in 2012, werd de NRK uitzending geopend met "Mitt lille land". "Mitt lille land" wordt wel het alternatieve volkslied genoemd.
Mitt lille land
Mijn lief land
Mijn lief land
Mitt lille land
Et lite sted, en håndfull fred
slengt ut blant vidder og fjord
Mitt lille land
Der høye fjell står plantet
mellom hus og mennesker og ord
Og der stillhet og drømmer gror
Som et ekko i karrig jord
Mitt lille land
Der havet stryker mildt og mykt
som kjaertegn fra kyst til kyst
Mitt lille land
Der stjerner glir forbi
og blir et landskap når det blir lyst
mens natten står blek og tyst
Mitt lille land
Et lite sted en håndfull fred
slengt ut blant vidder og fjord
Mitt lille land
Der høye fjell står plantet
mellom hus og mennesker og ord
Og der stillhet og drømmer gror
Som et ekko i karrig jord
Mijn lief land
Jij kleine plek,
Een handvol vrede
Verstopt tussen vlakte en fjord
Mijn lief land
Waar hoge bergen oprijzen
Tussen huis en mens en woord
En waar stilte en dromen
Groeien als een echo in onvruchtbare aarde
Mijn lief land
Waar de zee liefdevol
Het land beroert
Van kust tot kust
Mijn lief land
Waar de sterren voorbij glijden
En het landschap ontwaakt als het licht wordt
De nacht verblekend en stil
Mijn lief land
Jij kleine plek
Een handvol vrede
verstopt tussen vlakte en fjord
Mijn lief land
Waar hoge bergen oprijzen
Tussen huis en mens en woord
En waar stilte en dromen
Groeien als een echo in onvruchtbare aarde
vertaling: Anneke Goudkuil
(nov 2012)
Nog meer protest
Als één man zoveel haat kan laten zien, hoeveel liefde kunnen wij dan wel niet met ons allen geven.
(citaat uit: "Engeleneiland" van Camilla Läckberg)
